2.4. முதுமொழிக்காஞ்சி

பதினெண்கீழ்கணக்கு நூல்களுள் ஒன்றான இந்நூல் உலகியல் உண்மைகளைத் தெளிவாக எடுத்து இயம்புகிறது.

நிலையாமையை உணர்த்தும் உலகியல் அனுபவம் உணர்த்துதலால் முதுமொழிக்காஞ்சி எனப் பெயர் பெற்றது.

முதுமொழி என்பது பழமொழி என்னும் சொற்பொருளோடு தொடர்புடையது. காஞ்சி என்பது மகளிர் இடையில் அணியும் ஒருவகை அணிகலக் கோவையையும் குறிக்கும். பல மணிகள் கோத்த காஞ்சி அணி போல முதுமொழிகள் பல கோத்த நூல் முதுமொழிக் காஞ்சி எனப் பெயர் பெற்றது எனச் சிலர் கூறுவர்.

இந்நூல் அறவுரைக்கோவை எனவும் வழங்கப்படுகிறது. முதுமொழிக்காஞ்சி என்பது காஞ்சித்திணையின் துறைகளுள் ஒன்று.

இந்நூலை இயற்றியவர் மதுரைக் கூடலூர் கிழார். இந்நூல் இயற்றப்பட்ட காலம் சங்கம் மருவிய மருவியகாலமான ஐந்தாம் நூற்றாண்டு என்பர்.

பதினெண்கீழ்க்கணக்கு நூல்களில் மிக சிறிய நூல் இது.

இந்நூலில் உள்ள பாடல்கள்:

இந்நூலுள் பத்துப் பத்துக்களும், ஒவ்வொரு பத்திலும் பத்து முதுமொழிகளும் உள்ளன. ஒவ்வொரு செய்யுளின் முதல் அடியும், 'ஆர்கலி உலகத்து மக்கட்கு எல்லாம்' என்றே தொடங்குகின்றமையால் இந் நூல் நூறு குறள் வெண் செந்துறையாலானது எனலாம். எல்லா அடிகளிலும் பயின்று வரும் சொற் குறிப்பைக் கொண்டு, ஒவ்வொன்றும் சிறந்த பத்து, அறிவுப் பத்து என்று பெயர் பெற்றுள்ளது.

நூறதாம் சிறுபஞ்ச மூலம்; நூறு

சேர் முதுமொழிக் காஞ்சி.

எனவரும் பிரபந்த தீபிகைக் குறிப்பினால் முதுமொழிக்காஞ்சி நூறு எண்ணிக்கை உடையதாகக் கருதப் பெறுதலும் விளங்கும்.

பத்து அடிகளைக் கொண்ட ஒவ்வொரு பாடலுக்கும் தனித்தனிப் பெயர் வழங்கப்பட்டுள்ளது.

1. சிறந்த பத்து

2. அறிவுப் பத்து

3. பழியாப் பத்து

4. துவ்வாப் பத்து

5. அல்ல பத்து

6. இல்லைப் பத்து

7. பொய்ப் பத்து

8. எளிய பத்து